Przejdź do zawartości

Leon Meredith

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon Meredith
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1882
St Pancras

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 1930
Davos

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 1908 kolarstwo
(druż. na dochodzenie)
srebro Sztokholm 1912 kolarstwo
(druż. na czas)
Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym
złoto Londyn 1904 Start zatrzymany (A)
złoto Antwerpia 1905 Start zatrzymany (A)
złoto Paryż 1907 Start zatrzymany (A)
złoto Lipsk 1908 Start zatrzymany (A)
złoto Kopenhaga 1909 Start zatrzymany (A)
złoto Rzym 1911 Start zatrzymany (A)
złoto Berlin 1913 Start zatrzymany (A)

Lewis Leon „Leonard” Meredith (ur. 2 lutego 1882 w St Pancras, zm. 27 stycznia 1930 w Davos) – brytyjski kolarz torowy i szosowy, dwukrotny medalista olimpijski oraz siedmiokrotny złoty medalista torowych mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Leon Meredith osiągnął w 1904 roku, kiedy zwyciężył w wyścigu ze startu zatrzymanego amatorów podczas torowych mistrzostw świata w Londynie. W tej samej konkurencji zdobył jeszcze sześć złotych medali, na: MŚ w Antwerpii (1905), MŚ w Antwerpii (1905), MŚ w Paryżu (1907), MŚ w Lipsku (1908), MŚ w Kopenhadze (1909), MŚ w Rzymie (1911) oraz MŚ w Lipsku (1913). Dzięki temu Leon Meredith jest najbardziej utytułowanym kolarzem w historii rozgrywania tej konkurencji na mistrzostwach świata. W międzyczasie wystartował na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1908 roku, gdzie wspólnie z Benjaminem Jonesem, Clarence’em Kingsburym i Ernestem Payne’em zdobył złoty medal w drużynowym wyścigu na dochodzenie. Na tych samych igrzyskach wystartował jeszcze w trzech konkurencjach: w wyścigu tandemów (odpadł w eliminacjach) i wyścigach na 20 i 100 km (nie ukończył rywalizacji). Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Sztokholmie razem z Frederickiem Grubbem, Williamem Hammondem i Charlesem Mossem zdobył srebrny medal w drużynowej jeździe na czas, a indywidualnie zajął czwartą pozycję. W walce o olimpijskie podium lepszy okazał się Amerykanin Carl Schutte. Po przerwie spowodowanej I wojną światową wrócił do kolarstwa. W 1920 roku, w wieku 38 lat, wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii, gdzie drużyna brytyjska nie ukończyła rywalizacji w drużynowej jeździe na czas, a indywidualnie Meredith był siedemnasty. Ponadto w 1905 roku był mistrzem Wielkiej Brytanii w wyścigu na dystansie 5 mil. W 1924 roku zakończył karierę.

Zmarł na atak serca 27 stycznia 1930 roku, podczas wczasów w szwajcarskim Davos. Miał 47 lat.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]